Objawy schizofrenii

    Schizofrenia dotyczy 1% naszej populacji. Jej skutki odczuwa nie tylko chory ale także cała rodzina, ponieważ osoba ta nie potrafi spełniać swoich funkcji rodzinnych, społecznych ani zawodowych. Nieleczony schizofrenik szybko staje się niezdolny do pracy. Choroba najczęściej dotyka młodych ludzi powyżej 15 roku życia i w tym wieku częściej cierpią na nią mężczyźni, niż kobiety. Chroni je bowiem estrogen. Po 45 roku życia, oddziaływanie hormonu spada, wówczas zachorowalność wśród obu płci jest praktycznie taka sama.

    Objawami schizofrenii są między innymi omamy i urojenia związane z ludzkimi zmysłami: wzrokiem, słuchem, węchem i smakiem oraz dotykiem. Najbardziej charakterystyczne są omamy słuchowe, zwłaszcza głosy. Rzadziej natomiast występują omamy wzrokowe. Omamy – zaburzenia postrzegania, powstają bez bodźca zewnętrznego, mają miejsce w otoczeniu chorego i nie jest on w stanie odnieść się do nich krytycznie. Nie jest w stanie uzmysłowić sobie, że są one nierealne.

    Oprócz tego występują pseudohalucynacje, omamy które skupiają się wewnątrz człowieka. Powstają również bez bodźca zewnętrznego, pacjent nie jest wobec nich krytyczny ale rzutowane są do wewnątrz.

    Kolejna grupa objawów to zaburzenia myślenia, czyli na przykład urojenia o różnej treści, myśli natrętne, samobójcze, rozkojarzenia. Zaburzenia postrzegania i myślenia należą do grupy objawów pozytywnych.

    Oprócz nich występować mogą również objawy negatywne, dotyczące różnych dziedzin funkcjonowania człowieka np. zaburzenia zachowania, niechęć dbania o własną osobę, zaniedbywanie czynności higienicznych, niechęć do wykonywania aktywności zawodowej, problemy z odżywianiem. Objawom negatywnym towarzyszą często zaburzenia funkcji poznawczych, zaburzenia uwagi, skupienia oraz pamięci.